کودک آزاری؛ واژه ای غریب اما واقعی
همه کودکان می بایست در بستری امن و عاری از هرگونه خشونت قد بکشند و بزرگ شود. باید مورد مورد مهربانی و عطوفت قرار بگیرند تا یاد بگیرند که به دیگران هم مهر بوزرند. کودکان، بزرگسالان آینده هستند و فردا به دست همین کودکان امروز ساخته می شود. اگر می خواهیم جامعه ای عاری از خشم و کینه و دشمنی داشته باشیم، شاید وقت آن رسیده باشد که کمی به کودکان سرزمینمان بپردازیم.
یکی از مسائلی که کودکان ممکن است با آن مواجه گردند، آزار و اذیت از سوی دیگران مانند اعضای خانواده، مدرسه و ….می باشد. در این مقاله سعی داریم که به بحث و بررسی در خصوص جرم کودک آزاری بپردازیم. در صورتی که نیاز به کسب مشاوره در زمینه جرم کودک آزاری دارید، با وکلای متخصص گروه حقوقی جاستیتا تماس بگیرید.
کودک کیست؟
طبق تعریف قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399، کودک کسی است که به بلوغ شرعی نرسیده است و منظور از بلوغ شرعی این است که دختر به سن 9 سال و پسر به سن 15 سال تمام قمری نرسیده باشد.
انواع کودک آزاری
هر نوع اذیت و آزار کودکان که سلامت جسمی، روانی، اخلاقی یا اجتماعی کودک را در معرض خطر و آسیب قرار دهد ممنوع است.
جسمی:
مثل ان که کودک توسط والدینش مورد ضرب و جرح بدنی قرار گیرد. قانونا کتک زدنی صحیح است که جنبه تربیتی داشته و در حد متعارف باشد؛ در صورتی که ازحد خارج شود جرم است و قانون کتک زننده را جریمه یا مجبور به پرداخت دیه میکند. طبق قانون چند نفر در صورتی که از حد خارج نشوند می توانند کودک را مورد تادیب و تربیت قرار دهند والدین(پدر و مادر)، اولیای قانونی (پدربزرگ) و سرپرستان کودک که بهتر است آن ها هم تا جایی که ممکن است بچه را نزنند. پس اگر معلمی در مهدکودک یا مدرسه کودکی را بزند حتی به انگیزه حفاظت از او، مرتکب کودک آزاری شده است.
استفاده کودکان در چهارراه ها برای گدایی یا وادار نمودن آنها به کارهای خلاف مثل دزدی و مواردی از این دست هم کودک آزاری محسوب می شود و قانون برای کسی که از کودک به این شکل سوء استفاده می کند شش ماه تا یک سال زندان و یا به جریمه نقدی از ده میلیون (۱۰۰۰۰۰۰۰) ریال تا بیست میلیون (۲۰۰۰۰۰۰۰) ریال در نظر گرفته است.
یا مثلا چندین سال پیش بازی رایانه ای در بازارهای جهانی توزیع شده بود تحت عنوان “نهنگ آبی” که در این بازی، سازنده کودکان را تشویق به خودکشی می کرد. این نمونه را هم می توانیم در دسته جرم کودک آزاری قرار دهیم .
روانی:
کم توجهی به کودک و یا تحقیر کردن او کودک آزاری روانی می باشد. کودکی که همیشه اطرافیانش او را تحقیر می کنند، اعتماد به نفس خود را از دست داده و به فردی سرخورده در جامعه تبدیل خواهد شد.
جنسی:
تعرض به کودک، واداشتن ایشان به فحشا و بهره کشی جنسی از ایشان همگی جزء کودک آزاری جنسی قلمداد می گردند. قانون حمایت از اطفال و نوجوانان از مسائل جدید روزمره صحبت به میان آورده و آن ها را به حق، جرم انگاری کرده است. طبق بند 9 ماده 10 این قانون، برقراری ارتباط با طفل و نوجوان در فضای مجازی به منظور هرگونه آزار جنسی یا ارتباط جنسی نامشروع…. جرم تلقی شده است.
سهوی:
ممکن است شخص قصد آزار و اذیت کودک را نداشته باشد اما عملی انجام می دهد که آزار وی را در پی دارد ، مانند آنکه دایه کودک فراموش می کند که به او شیر بدهد که دایه در این مثال هیچ قصدی مبنی بر این عمل نداشته است. اما قانون گذار از این امر ساده گذر نکرده و در ماده 295 از قانون مجازات اعلام کرده که در صورتی که این بی توجهی آسیبی به کودک برساند، مرتکب، مسئول و مجرم شناخته خواهد شد.
مرجع شکایت از جرم کودک آزاری
قانون گذار ما به مساله کودک آزاری توجه ویژه ای کرده و در چند قانون به این مساله پرداخته است. طبق این دعوا، یک دعوای کیفری است و برای شکایت باید به دادگاه های کیفری شکواییه فرستاد. البته در صورتی که کودک توسط همسن و سالان خودش مورد جرم قرار گرفته باشد، رسیدگی به این شکایت در صلاحیت دادگاه ویژه اطفال و نوجوانان می باشد.
چه کسی می تواند از کودک آزار شکایت کند؟
امروز با توجه به حساسیت قانون گذار، جرم کودک آزاری در دسته جرایم عمومی قرار گرفته است؛ یعنی هر شخصی می تواند علیه کودک آزار شکایت نماید. علاوه بر این، اورژانس اجتماعی نیز در این خصوص پیش بینی شده که حتی خود کودک می تواند با شماره گیری 123 اعلام جرم کند.
مدارک و مستندات
در این مورد به خصوص در مورد آزار و اذیت های جسمی می توانیم مدارک زیر را برای ثابت کردن جرم کودک آزاری به کار ببریم. پیشنهاد می شود به جهت حساسیت موضوع، قبل از هر اقدامی حتما با وکیل متخصص در زمینه کودک آزاری مشورت بگیرید.
اقرار خود کودک؛ یعنی خودش بگوید که کسی من را کتک زده یا کسی به من تجاوز کرده است.
نامه پزشکی قانونی که نشان دهد به کودک تجاوز جنسی شده یا کتک خورده است. معمولا با علایمی مثل کبودی و یا خون مردگی بدن کودک می توانیم به این مساله پی ببریم.
روانپزشکان یا مددکاران اجتماعی کودک چنین مساله ای را عنوان کنند.
همچنین مطالعه مقاله زیر به شما مخاطب گرامی پیشنهاد می شود: